Zostałam zdetronizowana! Myślałam, że to nikomu nie oddam palmy pierwszeństwa w tragikomicznych pomyłkach językowych, szczególnie od czasu, kiedy zamiast „Merci” za życzenie powodzenia na interview powiedziałam do moich 70-letnich sąsiadów „Merde”. To oni mi tak powinni życzyć, żeby nie zapeszyć – taki francuski zwyczaj. Jednak, jak widzicie, nie było to dla mnie oczywiste pewnego wieczoru podczas małego apero z sąsiadami… Steve świecił za mnie oczami jak lis ciemną nocą, a tuż po zaproponował mi wybranie się na jakiś kurs językowy uświadamiający, żeby nie przeklinać przy sąsiadach staruszkach.
I tak właśnie oto wybrałam się na kurs francuskiego. Co prawda jakośtam już mówię po francusku, ale jakośtam nie znaczy bynajmniej świetnie, także każda dodatkowa wiedza będzie dla mnie błogosławieństwem. I egzamin B2 też by mi się przydał. Czytaj dalej …