Tydzień temu wróciłam z Ojczyzny. Żywa o dziwo, chociaż było blisko. Czy chodzi o to, że z frustracji dostałam wstrząsu mózgu po tym jak waliłam głową o klamkę drzwi do polskich lekarzy, którzy przyjmują na NFZ? Nie, nie, nie chciałam sobie fundować takich ciężkich przeżyć i zdecydowałam się pójść prywatnie i zapłacić za wizyty, mimo, że płacę tyle za ubezpieczenie, że się mi należy jak psu kość.

Nie, moja żywotność była bardzo mocno testowana na polskich drogach. Raz mi jeden pan o mało nie przejechał po stopach na przejściu dla pieszych. Miałam ochotę z całej siły kopnąć w jego dychawicznego renaulta i z przeszłością i po przejściach, ale po pierwsze ów rzęchot prawdopodobnie by się wtedy rozpadł, a po drugie jak wszyscy dobrze wiedzą, nie ma sensu kopać się z koniem. Co więcej, notorycznie wchodziłam na przejście dość niefrasobliwie, myśląc, że w końcu takie prawo pieszego, po czym ze zdziwieniem konstatowałam, że żaden kierowca nawet nie zwalnia, w końcu może sobie ten pieszy poczekać, przecież w końcu nie jest -20 stopni, a ja się śpieszę!

Po trzecie, nie liczę takich sytuacji, kiedy to widząc sytuację na drodze robiłam mamie dziurę w podłodze przy siedzeniu pasażera. A i po wszystkich moich okrzykach: „O gąś, kurczak, aaaaa!”, „Szafę zapisuję tacie!”, czy „Boże, ta kradzież lizaka w podstawówce to całkiem przypadkowo!” mama stwierdziła, żebym raczej jeździła komunikacją publiczną, a nie z nią, bo ona nie chce dostać wrzodów żołądka. Z tym, że prawdopodobnie to nie były sytuacje zagrażające życiu, tylko zwykłe zachowania polskich kierowców, od których się już zdążyłam odzwyczaić.

Czy kiedykolwiek zdarzyło się Wam ustawić GPSa na początku podróży, zobaczyć czas przejazdu i przerazić się, że właśnie się spóźniacie na ważne spotkanie? A potem jechać na wariata, wyprzedzać na piątego, suszyć zęby do wszystkich fotoradarów licząc przynajmniej na fajną, choć drogą fotkę i potem ze zdziwieniem stwierdzić, że oszczędziliście w taki sposób 10 minut na 4 godziny podróży? Nie rozumiem zupełnie, dlaczego polscy kierowcy fundują sobie własnoręcznie i własnonożnie taki stres na drogach? W imię tych 10 minut? Ostatnio Steve skomentował swojego kolegę, który grał w GTA: „Stary, pojedź do Polski, tam masz to, ale na żywo! Wychodzisz z auta mokry, ale jaka zabawa.” ku wielkiemu łał kolegi. Nawet sprawdziłam, co to te Grand Theft Auto, a także nawet pograłam, żeby samej stwierdzić, czy faktycznie czuję się jak u siebie. Jednak oprócz rozwalenia kilku samochodów, nie doszłam do odpowiedzi, czy Steve miał na myśli komplement, czy raczej nie.

Dobra, dość moich luźnych spostrzeżeń na tematy okołodrogowe. Pamiętajcie, jak przyjeżdżacie do Szwajcarii, wyzbądźcie się swoich przyzwyczajeń! Zakupcie sobie małe sprytne urządzonko – tempomat, albo pożegnajcie się ze zakupem nowego zegarka/pięciu sukienek, a i często-gęsto z prawem jazdy. Zapamiętajcie limity jak amen w pacierzu: to nie tak trudne, jak w Polsce.

Na autostradzie prędkość i ilość używanych pasów może być regulowana w zależności od warunków i ilości samochodów.

A teraz, żeby Was przekonać, do tego, dlaczego w Szwajcarii warto trzymać się przepisów, tabela z karami za przekroczenie prędkości:

Oprócz kary pieniężnej możemy się spodziewać jeszcze innych atrakcji:

Dodatkowo, jeśli zostaniesz złapany/a, gdy przekraczasz prędkość o więcej niż 25 km/h w terenie zabudowanym, 30 km/h poza terenem zabudowanym i 35km/h na autostradzie, jest to traktowane jako przestępstwo, które widnieje w Twojej „kartotece” przez kilka lat. Zapomnij o staraniu się o mieszkanie, pozwolenie na pobyt/pracę, czy naturalizację…

W przypadku recydywy, tracisz prawo jazdy na o wiele dłuższy czas, za trzecim razem psycholog ocenia, czy jesteś zdolny do prowadzenia pojazdów i w wielu przypadkach prawo jazdy tracisz na całe życie.

A teraz odnośnie egzekwowania tego prawa. Taką oto wesołą rozmówkę znalazłam na forum ekspatów w Szwajcarii (po angielsku):

http://www.glocals.com/forums/geneva/where-how-in-geneva/speeding-fines-89024.htm

W skrócie dla tych, którym się nie chce czytać, lub się nie posługują językiem angielskim. Młody przyjezdny do Szwajcarii pyta szanowne forum glocals.com: „Przybyłem do Szwajcarii na początku marca (post jest z 1 maja) i nie zdawałem sobie sprawy, jak surowy jest tutaj kodeks drogowy. Byłem bardzo głupi i teraz codziennie otwieram listy z mandatami za przekraczanie prędkości. A jadę taką samą drogą każdego dnia i jestem pewien, że przyjdzie ich jeszcze bardzo wiele, w tym wszystkie z kwietnia. Proszę, nie prawcie mi kazań, tylko pomóżcie, czy mogę w jakikolwiek sposób zakwestionować te mandaty, twierdząc na przykład, że dopiero co przyjechałem i nie wiedziałem, jakie jest prawo.” Odpowiedzi z forum: „Jak powiedział zwycięzcę Wimbledonu John Mcenroe: Chyba żartujesz!”, „Ja musiałem zapłacić na początku za 3 miesiące 3000 chf.”

Także, jak się komuś śpieszy, niech sobie włączy tą muzę ze znakomitej szwajcarskiej kampanii społecznej przeciw przekraczaniu prędkości „Slow down, take it easy”. A nas w Polsce niech chronią anioły.

W Polsce nawet anioły jednak wymiękają, także czasami muszą zadzwonić do swojego bossa po wsparcie:

I tak od rana, pamiętajcie, że spóźniony do pracy jest lepszy niż martwy: