Blabliblu tematem Szwajcarii zajmuje się kompleksowo, a czasami nawet rozbiera go na kawałeczki jak w cyklu „Dzień Kantonów”.

Tym razem męczę kanton włoskojęzyczny Ticino. Opowiadałam już o życiu w tym pięknym kantonie, o turystyce, teraz przyszedł czas na typowe potrawy z kantonu Ticino.

Gdzie to wszystko znaleźć?

Gdzie macie się udać, gdy jesteście w Ticino i całkiem słusznie nie dajecie się przekonać, że pizza i spaghetti to specjalność szwajcarska z południowej strony Alp? Zamiast restauracji bardzo polecam grotti (l. poj. grotto), czyli takie typowe oberże serwujące lokalne przysmaki w dość rustykalnym stylu i zwykle poza miastami. Typowe produkty z Ticino znajdziecie na targach, które odbywają się regularnie niemal w każdej większej miejscowości (na przykład w Locarno na Piazza Grande w każdy czwartek). Jeśli jesteście w Lugano, wpadnijcie do sklepu Gabbani, który już od 1937 roku kusi przechodniów pysznym rzędem salami zwisającymi jak bombki z choinki. Do tego świeże warzywa i owoce, przekąski, wędliny i domowe wypieki.

Kraina polenty

Czy wiecie, że różnica mentalności pomiędzy Szwajcarami niemiecko- a włoskojęzycznymi nazywa się Polentagraben, czyli granica między kantonem Ticino, gdzie jada się polentę i północnymi kantonami, które wolą rösti? Mówi się, że Ticinesi są o wiele bardziej otwarci i weseli niż ich rodacy z części niemieckojęzycznej. Jaka potrawa dała nazwę tej mitycznej granicy mentalności?

Polenta, czyli taka żółta mamałyga przyrządzona z mączki kukurydzianej i wszystkich sekretów ticińskich babć. Ponoć koniecznie trzeba spróbować, ale ja wszystkojedząca i wszystkolubiąca jakoś nie mogę się do niej przekonać. Tradycyjną polentę gotuje się na otwartym ogniu przez przynajmniej 2 godziny często mieszając, dlatego też ta potrawa nie figuruje w moim jadłospisie. Ja z tych, co po 30 minutach nad kuchenką zaczynają rozmyślać kim są, dokąd idą i skąd przybywają… ale najbardziej CO ONI TU WŁAŚCIWIE ROBIĄ?

Może następnym razem, gdy będę w Ticino…

To przecież Szwajcaria, czyli ser Zincarlin

Ticino ma swój ser! Zincarlin to ser serwatkowy o charakterystycznym kształcie stromej kopuły. Produkowany jest z niegotowanego mleka krowiego z odrobiną mleka koziego. Ser dojrzewa w piwnicach niedaleko masywu Monte Generoso. Codziennie podlewany jest białym winem i posypywany solą, żeby nie dopuścić do powstania pleśni.

Kozie kiełbaski Cicitt

Długie, cienkie kiełbaski produkowane są z koziny w dolinie Maggia. Za miejsce ich pochodzenia uznaje się wioskę Cavergno, gdzie, nomen omen, hucznie obchodzone Święto Niepokalanego Poczęcia nazywa się Festa del Cicitt. Dziewice, strzeżcie się kiełbasek, z nimi to nigdy nic nie wiadomo!

Dlaczego kozina a nie wołowina czy wieprzowina? Niegdyś Ticino nie należało delikatnie mówiąc do najbogatszych części Szwajcarii (zresztą nadal nie należy), a kozy były nazywane krowami ubogich. Każda rodzina trzymała przynajmniej kilka kóz, które pasły się na halach, na dachach, a zimą były najczęściej trzymane w domu. Kiełbasa z kozy pozwalała wykorzystać wszystkie części zwierzęcia: serce, tłuszcz, jelita (to tak, żeby Was zachęcić!). Kiełbaski Cicitt zjada się tradycyjnie pieczone na otwartym ogniu.

Czerwone wino Merlot

Artykuł byłby niepełny gdybym nie wspomniała o ticińskim trunku bogów. Niemal 90% winorośli stanowi odmiana Merlot, z której powstaje wino, które z łatwością mogłoby konkurować z oryginalnym Merlotem z Bordeaux. Mogłoby ponieważ Szwajcarzy egoistycznie wypijają aż 99% swojej krajowej produkcji wina. A do tego na półkach sklepowych w takiej Lozannie, czy Zurychu trudno znaleźć butelkę z Ticino. Korzystajcie podczas wizyty w regionie!

Dobrym pomysłem jest wybranie się do piwniczki winnej na degustację wina (na przykład w Morbio Inferiore , w Tenero  lub w Lugano) . Jeśli będziecie w Ticino na końcu maja, weźcie udział w Dniach Otwartych Winnic – Cantine Aperte. W 2019 roku odbywają się 25 i 26 maja w Sottoceneri (południowej części kantonu) i 1 i 2 czerwca w Sopraceneri (północnej części kantonu).

Smacznego pobytu w tej najsmaczniejszej części Szwajcarii!

 

O czym zapomniałam? Co byście dodali to moich must-eat w Ticino? Jak zwykle liczę na Wasze podpowiedzi dla przyszłych turystów kulinarnych.