Słyszeliście kiedyś, drogie polskie mięska, o walkach krów w Szwajcarii? Już uszami wyobraźni słyszę ten huralny jęk… Jak nie o związkach polsko-szwajcarskich, to o krowach! No ale w końcu jesteście na blogu Szwajcarskie Blabliblu, więc czego tu się spodziewać? Na pewno nie charakterystyki porównawczej Kaczyńskiego i Dudy, chociaż ostatnio było całkiem niespodziewanie o kupach, także wiecie – nic nie wiadomo.

Wracając do tematu – tradycją w kantonie Valais (Wallis) są walki krów. Waleczne szwajcarskie krowy rasy Hérens walczą między sobą, a także konkurują z krowami włoskimi z Doliny Aosty i francuskimi z rejonu francuskich Alp. Dlatego też ten tekst powstał niejako we współpracy z Agnieszką z blogu Ciekawaosta. A TUTAJ Aga przedstawiła swój włoski, gorącokrwisty punkt widzenia, a także bardzo ciekawy filmik z finału walk krów z 2014 roku.

Jak już wspomniałam, w walkach biorą udział krowy rasy Hérens, które mają wyjątkowo kompetytywny charakterek i nawet bez żadnej ingerencji człowieka zawsze starają się najpierw ustalić swoją hierarchię. W końcu królowa wołowiny może być tylko jedna!

I może dlatego uważam, że nie należy wymieniać tych zawodów na jednym oddechu razem z okrutną corridą czy walkami psów. Krowy rasy Hérens w końcu tak oto robiły od lat – przed wyjściem na górskie hale musiały się między sobą dogadać, kto prowadzi, a kto zamyka szereg.

I właśnie w taki sposób powstały te zawody – hodowcy bydła z nastaniem wiosny konfrontowali ze sobą krowy, które na siebie szarżowały, bodły się rogami, aż jedna ustąpiła pola tej silniejszej i bardziej walecznej. „Stara, wygrałaś, ty prowadzisz, ja gram na skrzydle.” Bezkrwawo, ale niemniej jednak spektakularnie. Zwycięska krowa otrzymywała prześliczną koronę z kwiatów od górali i szacunek innych krowich panienek, które bez jednego muknięcia podążały za swoją królową na hale.

Zawody nie są okrutne, ponieważ krowy nigdy nie ranią ani nie zabijają się nawzajem. Bardzo rzadko zdarzają się kontuzje podczas walk. Zwyciężczynie nigdy nie tykają tych, które się poddały, a górale specjalnie stępiają krowie rogi przed zawodami, żeby nie zranić konkurentek.

Co nie znaczy, że właściciele krów nie chcą wygrać. Krążą legendy o podawaniu krowom specjalnej mieszanki owsa i wyborowych gatunków wina, a także o selekcji genetycznej krów hodowanych specjalnie do walk. Trudno się dziwić – właściciel królowej krów zyskuje prestiż i duże pieniądze.

Walki odbywają się od początku marca każdego roku w każdą niedzielę i zwykle ściągają tłumy kibiców. Odbywają się one w 5 kategoriach wiekowo – wagowych (włączając w to nieletnie cielęcinki). Wielki finał odbywa się każdego roku w Aproz w kantonie Valais (Wallis). W dodatku od kilku lat odbywają się również zawody międzynarodowe, w których konkurują ze sobą krowie królowe z Valais, z Doliny Aosty i francuskiego Haute-Savoie.

Warto obejrzeć walki krów. To nie tylko fantastyczne widowisko, ale także bardzo ciekawa oprawa pełna tradycyjnej muzyki rogu alpejskiego, jodłowania, białego wina z fondue i gorączkowych zakładów, która krowa wygra. I na szczęście nie jest to niehumanitarna, krwawa tradycja jak wiele walk zwierząt ustawionych przez nas, ludzi.