Dzisiaj moja ulubiona grupa blogerek językowych i kulturowych bierze udział w comiesięcznej akcji „W 80 blogów dookoła świata”. Temat na lipiec: „5 filmów kraju X, które warto obejrzeć”, gdzie X to kraj opisywany przez blogera. Na początku podeszłam do tematu dość entuzjastycznie – szwajcarska kinematografia – łał – tego jeszcze nie było – na pewno poznam jakieś alternatywne, artystyczne realizacje i wykopię takie dzieła, że wszystkim opadną koparki.

Temat wrzuciłam na swojego facebooka z prośbą do wszystkich znajomych Szwajcarów o podrzucenie czegoś na moje wideło. Znajomi na to: „Heidi!” (Kła?), „- Schweizermacher z 1975! – A fajne to chociaż? – Eeeeee… reprezentatywne:/” (to ja zrezygnuję…), „Soldat Läppli” (patrzę, a to na podstawie przygód Wojaka Szwejka!). Entuzjazm opadał tak gwałtownie, jak poziom piwa w moim kuflu (żeby nie było, wpis powstał wieczorem!). I nie była to wina przecieku naczynia.

Nieważne zresztą. Przez długi czas zastanawiam się nad rezygnacją z uczestnictwa w akcji w tym miesiącu, ale w końcu wzięłam się w garść. W końcu mogę nie pisać o szwajcarskiej kinematografii, która najwyraźniej jest mniej więcej na poziomie polskiej (w końcu w czymś jesteśmy tak „dobrzy” jak Helweci!), ale mogę napisać o filmach w języku szwajcarskim.

Pierwszy film w języku szwajcarskim będzie po niemiecku, co dziwne, drugi po francusku, a trzeci po włosku. W romansz niestety się nie udało. Wybór jest mój najmojszy, subiektywny i nieco pokręcony, bo i taki jest gust autorki Szwajcarskiego Blabliblu.

1.    Film niemiecki – Soul Kitchen (2009), reż. Fatih Akin

Historia jest prosta. Mistrz chaosu i totalnej rozpierduchy Zinos prowadzi niskobudżetową acz wysokotłuszczową restaurację w starej fabryce. Żyły płaczą, cholesterol zapycha arterie, a ilość literki e w daniach sprawia, że mimo, że  klienci lokalu świecą po nocach, to ciągle jednak lubią swoje piwo, odgrzewaną pizzę i tłuste fryciory. Wszystko niby idzie stabilnie (ch…jowo, ale stabilnie, to moja dewiza), ale przychodzi w końcu ten dzień, kiedy zdarza się katastrofa. A każdy dobrze wie, że katastrofy nawet nie chodzą parami, ale jeżdżą poszóstnymi karocami. Jednego dnia Zinos traci szefa kuchni, odwiedza go niemiecki odpowiednik Sanepidu, traci dziewczynę, a zyskuje niegrzecznego brata, który właśnie wyszedł z więzienia. Czy nieorganizowany Zinos sobie poradzi z chaosem, który rządzi nie tylko w jego lokalu i życiu, ale przede wszystkim w jego głowie? Czy spełni się jego marzenie o restauracji „z duszą?”

Film Soul Kitchen jest wesoły, ale i smutny, bardzo ciepły i bardzo hip! W końcu Fatih Akin umiejscowił akcję filmu w Hamburgu – mieście specyficznej loftowo-hipstersko-wielokulturowej bohemy. To raczej nie komedia, chociaż absurdy kuchni z duszą często wywołują uśmiech. Postacie głównych bohaterów – sympatycznych ekscentryków są bardzo dobrze napisane i zagrane – Moritz Bleibtrau, który gra chyba w 90% niemieckich filmów nigdy nie zawodzi. Film może nie na wielodniową rozkminkę, ale idealny na letni wieczór z winem i jakimś daniem z duszą.

2.    Film francuski – Sheitan (2006), reż. Kim Chapiron

Wiem, wiem. Francuskie kino jest tak bogate i różnorodne, że sięganie do horroru klasy Z powinno być karalne. Ale jakoś nie mogę się powstrzymać, żeby po pierwsze dobrze doprawić czymś ostrym moją wybraną trójcę, a po drugie żeby Wam pokazać Vincenta Cassela w tej niewątpliwie niepokojącej odsłonie. I kto by powiedział, że ten człowiek jest mężem Moniki Bellucci? Dobrze, koniec offtopu, na czym się opierał pomysł reżysera?

Grupa młodzieży poznaje seksowną i wyzwoloną koleżankę na imprezie. Koleżanka bez większych problemów namawia towarzystwo do zakończenia bibki u niej na chacie. Towarzystwo jedzie na tą chatę, jedzie… aż ląduje w zapadłej wsi, gdzie drony zawracają i satelita nie sięga. Tylko, że nic nie wygląda tak jak powinno. Lokalsi mówią w dziwnym języku i wyglądają jak po ucieczce z budynku bez klamek, a dom ślicznotki przypomina nieco dom wariatów z przerażającymi lalkami w każdym kącie i potwornym dozorcą z szerokim uśmiechem Dżokera.

Czyli można by powiedzieć, że klasyczny scenariusz 90% amerykańskich horrorów przewidywalny aż do bólu? Ależ proszę państwa, mamy tu do czynienia z francuską szkołą filmową i aktorami klasy Vincenta Cassela! Nie wyskakuje tu nam w żadnym momencie potwór, człowiek z piłą, duch, czy inne cuda. Potworny, duszny i bardzo dziwaczny klimat tworzy scenografia i sami aktorzy. Film nie jest jednak „czystym” horrorem – często wędruje gdzieś w obszary alternatywy, pastiszu i groteski. Na pewno jednak to dobra alternatywa dla wszelkich „Dróg bez powrotu” i innych amerykańskich łatwizn.

3.    Film włoski – Le fate ignoranti (His secret life), 2001, reż Ferzan Ozpetek

Uwielbiam wszystkie filmy Ozpeteka, ale ten mnie wyjątkowo chwycił za serce. Pewnego dnia lekarka dowiaduje się o tragicznej śmierci swojego męża pod kołami samochodu. Porządkując rzeczy po zmarłym załamana kobieta odkrywa drugie życie swojego ukochanego. Jest zdruzgotana swoim odkryciem, ale stara się poznać i zrozumieć motywy swojego męża już po jego śmierci. Czy można kochać dwie osoby na raz? Czy osoby dzielące tego samego kochanka są w stanie się pokochać? I pytanie, które pojawia się w każdym filmie Ozpeteka: czy orientacja seksualna jest zdefiniowana raz na zawsze, czy po prostu kochamy daną osobę bez względu na to, czy jest kobietą, czy mężczyzną?

Czyli jednym słowem film o miłości i śmierci. Ale nie taki, jak sobie pewnie wyobrażacie. Bo, ja proszę państwa, raczej nie lubię klasycznych filmów o miłości i śmierci. Jakie to banalne – jest dwójka ludzi, których dzielą przeciwności losu. Zakochują się w sobie, a później jedno z nich umiera, a drugie płacze. Plus płaczą widzowie, kroi się serce wszystkich dzielnych gosposi. Jakie to łatwe. A tutaj – nie, śmierć męża bohaterki jest dopiero początkiem całkiem dobrej opowieści. Opowieści, która wciąga i trzyma w swoim włoskim, słonecznym, rozkrzyczanym klimacie. Zdecydowanie do skonsumowania!

Jakie filmy polecają inni blogerzy:

Francja:

Français-mon-amour: Francuskie, filmowe poczucie humoru – http://francais-mon-amour.blogspot.com/2014/07/francuskie-filmowe-poczucie-humoru-w-80.html

Blog o Francji, Francuzach i języku francuskim: To trzeba zobaczyć! –

http://francuski-przez-skype.blogspot.com/2014/07/to-trzeba-zobaczyc.html

Uzależnienie od Francuszczyzny: 5 filmów francuskich dla wymagającego widza

http://aulnay-aulnay.blogspot.com/2014/07/5-francuskich-filmow-dla-wymagajacego.html

Hiszpania:

Hiszpański na luzie: 5 filmów hiszpańskich, dobrych i lepszych – http://hiszpanskinaluzie.blogspot.com/2014/07/5-filmow-hiszpanskich-dobrych-i-lepszych.html  

Holandia:

Język holenderski – pół żartem, pół serio: Holenderskie filmy – http://jezykholenderski.blogspot.com/2014/07/holenderskie-filmy.html

Niemcy:

Blog o języku niemieckim: Najlepsze niemieckie filmy – http://languageflirt-de.blogspot.com/2014/07/w-80-blogow-dookoa-swiata-najlepsze.html  

Rosja:  

Rosyjskie śniadanie: Ciekawe co w kinie rosyjskim – http://www.rosyjskiesniadanie.pl/w-80-blogow-dookola-swiata/ciekawe-co-w-kinie-rosyjskim/

Dagatlumaczy.pl: „5 Rosyjskich filmów”- http://www.dagatlumaczy.pl/pl/takie-tam/167-5-rosyjskich-filmow

Stany Zjednoczone:

Learn English Śpiewająco: 5 filmów amerykańskich, które warto obejrzeć –http://english-spiewajaco.blogspot.com/2014/07/5-filmow-amerykanskich-ktore-warto.html 

Szwecja:

Szwecjoblog: 5 naprawdę smutnych filmów ze Szwecji –http://szwecjoblog.pl/2014/07/5-naprawde-smutnych-filmow-ze-szwecji.html

Wielka Brytania:

English-Nook: 5 brytyjskich filmów wartych polecenia – http://english-nook.blogspot.com/2014/07/5-brytyjskich-filmow-wartych-polecenia.html

Angielski dla każdego: 5 najlepszych filmów i seriali po angielsku – http://angielskidlakazdego.blox.pl/2014/07/5-najlepszych-filmow-i-seriali-po-angielsku.html

Wietnam:

5 wietnamskich filmów, które warto obejrzeć: http://www.wietnam.info/2014/07/5-filmow-ktore-warto-obejrzec.html

Włochy:

Wloskielove: 5 włoskich filmów, które wcisną cię w fotel – http://wloskielove.wordpress.com/2014/07/25/5-wloskich-mocnych-filmow/