Dowcipasek po angielsku na dzień dobry.

Na zajęciach języka francuskiego w angielskiej szkole:

-Madame, can I use the toilet?

– En français, s’il vous plaît!

-Madam, I need to oui oui!

Przepraszam wszystkich nieanglojęzycznych, ale dowcipasek nie był przetłumaczalny na polski bez utraty puenty. Jakby co, mała pomoc dla wszystkich, którzy nadal marszczą czoło. Wee-wee to tak jakby po angielsku siusiu.

To taki poradnik, jak zrobić, żeby było taniej!

Wszyscy wiedzą, że Francuzi są niezwykle francuskocentryczni i w typowej francuskiej kawiarence nie da rady bez znajomości choćby kilku słów w języku Monteskiusza. Choćby to było nawet w najbardziej turystycznym zakątku Paryża, gdzie francuskiego się zwykle nie słyszy, to można trafić na kelnerkę, która z pełną wyższości miną całkowicie Was oleje, jeśli nie zdobędziecie się na chociażby jakieś nędzne próby „Bążur….yyyy…Madame…crłasąt e cafe, silwuple!”. Inaczej lepiej sobie zrobić kanapki i kawę do termosu, żeby gdzieś nie zejść z głodu i braku kofeiny na paryskim bruku.

We francuskojęzycznej części Szwajcarii, czyli Romandii tak zupełnie nie jest, ale oczywiście stereotyp odnośnie wszystkich osób mówiących po francusku jest tak silny, że i Romandom dostaje się mocno po uszach od społeczności międzynarodowej. Natomiast spieszę wyjaśnić. Romandia jest tak międzynarodowa, że raczej to osoby, które mówią wyłącznie po francusku mają mocno pod górę.

No i niestety. Język angielski, jako niekoronowana, ale i niekwestionowana lingua franca wkrada się drzwiami i oknami do codziennego uzusu Szwajcarów. Zresztą, skąd my to znamy, kochani moi Polacy? I to jeszcze w Polsce jestem w stanie zrozumieć, w końcu nasze słowa „wyprzedaż”, czy „obniżka” nie są podobne do niczego, dlatego, jeśli dodanie „sale” i „discount” może mieć jakieś praktyczne uzasadnienie. Ale francuskie słowa „soldes” i „réduction” są według mnie wystarczająco międzynarodowe, że zrozumie je i Anglik i Polak. Natomiast przyjrzyjmy się jak wyglądają szwajcarskie reklamy:

Pięknie, kurcze, pięknie. Tylko dlaczego? Ja bynajmniej jestem jak najdalej od puryzmu językowego, ponieważ uważam, że język żyje i ma żyć, i wszelkie kreatywizmy są tylko dowodem na to, że żyjemy w jakimś określonym kontekście i nie mamy zamkniętych granic. Po drugie, wśród nieco bardziej alternatywnego polskiego ludku polskie znaki diakrytyczne stały się wręcz modne, o czym świadczy chociażby popularność łódzkiego sklepu modowego „Pan tu nie stał”. Angielski językiem mas i koszulki z angielskimi napisami są noszone przez wszystkich od pani Krysi z mięsnego do pana Tomasza z korpo, dobrze, więc teraz hipster pełną gębą będzie nosił czapeczkę z napisem „Cześć”  i spodnie z nalepką „Zuch na schwał” i traktorem. Kupiłam taką koszulkę Stevowi i jego koledzy z pracy wymiękli! Każdy chce mieć taką!

Natomiast francuskojęzyczni Szwajcarzy starają się oczywiście bronić swojego języka. W 2004 roku w Romandii powstało stowarzyszenie  Defense du francais (www.defensedufrancais.ch), którego celem jest obrona języka francuskiego przed hegemonią anglo-amerykanizmów. Jaka inicjatywa tego stowarzyszenia podoba mi się najbardziej? Każdy członek stowarzyszenia dostaje plik naklejek, które ma za zadanie przyklejać na każdej reklamie lub witrynie sklepowej, gdzie zapomina się o języku ojczystym Romandów. Powyżej po prawej wzór nalepki.